Eller yukarı, kimin akıllı telefonu var? 2.71 milyarınızın hepsinde var. Şimdi a) nasıl yapıldığını, b) bir sonrakine geçtiğinizde nasıl atılacağını ve c) bu arada sağlığınıza ve özgürlüğünüze ne yaptığını biliyorsanız ellerinizi kaldırın.
Muhtemelen sadece beş kişinin hala elini kaldırıyor olması kesinlikle bir kaza değil; bu iş için iyi bir şey. Çünkü bilseydiniz muhtemelen ilk etapta bir tane almazdınız. Sahip olduğunuzu da kesinlikle elinizde tutmak istemezdiniz. Gerçi ileride değineceğimiz nedenlerden dolayı artık sizin için çok geç olabilir.
Tamamen dehşet verici olandan tamamen, iğrenç derecede dehşet verici olana kadar, işte Büyük Teknoloji‘nin sır olarak saklamayı tercih edeceği 5 şey;
Büyük Teknolojinin Akıllı Telefonlar Hakkında Bilmenizi İstemediği 5 Şey
Akıllı telefonlar başarısız olacak şekilde tasarlanmıştır
Akıllı telefonlar kolayca üç yıldan fazla dayanabilse de çoğu insan onları daha çabuk elden çıkarıyor. Neden? Buradaki tüm nedenlerden dolayı olması gerektiği gibi değil, planlı eskime yüzünden. Bu, yeni telefonlara her zaman talep olmasını sağlamak için çeşitli teknikler içeren bir iş stratejisidir.
Bu teknikler arasında yüksek onarım maliyetleri (örneğin ekranlar için), yeni bir cihaz satın alma, orijinal parçaların kıtlığı, kısa garantiler ve akıllı pazarlama yer alır. Bu yaklaşımların tümü her şeyden çok zorlayıcıdır. Ancak planlı eskime, daha spesifik olarak, cihazınızın yazılımında veya donanımında yerleşik olan arızaları ifade eder. Örneğin Apple, iPhone‘ları bir “güncelleme” ile kasıtlı olarak yavaşlatmakla suçlanıyor. Elbette bunu inkar ediyorlar, ancak yine de müşterileriyle (ürünleriyle) cihaz başına 25 $ karşılığında anlaşmayı kabul ettiler.
“Akıllı telefonunuz” bir gözetleme cihazıdır
Edward Snowden, ABD ve diğer hükümetlerin vatandaşlarını ne kadar yakından izlediğini ortaya çıkarmak için hayatını riske atması ile meşhurdur. VPN‘lerin en azından bazılarımız için yeni normal olmasının nedenlerinden biri de bu. Ancak casusları hala cebimizde taşıyoruz. Neredeyse takip edilemeyen casus yazılımlar sayesinde, artık tüm hükümetler bilgimiz olmadan akıllı telefonlarımıza erişebilme yeteneğine sahip. Ve bu yetenekten faydalanıyorlar.
Bu sadece Amerika için geçerli değil. Polonya hükümeti muhalif gazetecilere karşı karalama kampanyalarında kullanmak üzere onların telefonlarından veri topladı; Macaristan hükümeti STK‘ları izlemek için casus yazılım kullandı; Yunanistan yolsuzluğu örtbas etmek için kullandı; İspanyollar Katalan bağımsızlık hareketine katılan bireyleri izlemek için kullandı… Liste uzayıp gidiyor. Ve bu hiç de şaşırtıcı değil.
Şaşırtıcı olan, en çok risk altında olanlar arasında bile akıllı telefonların gözetleme yeteneklerinden habersiz olunması. Örneğin protestocular kişisel takip cihazlarını taşımaya devam ediyor ve bu da polisin onları kolaylıkla tespit ve takip etmesine olanak sağlıyor.
Akıllı telefonunuzu kontrol etmek görme yetinizi ve cildinizi mahvediyor
Çoğu akıllı telefon kullanıcısı görme duyusunu önemsemez; ya öyle ya da riskleri bilmiyorlar. Vizyon Konseyi’ne göre Amerikalıların %80‘i günde iki saatten fazla cihazlarına bakıyor ve %59’unun dijital göz yorgunluğu var.
Endişe verici bir şekilde, retina hücrelerine verilen bu hasar yaşa bağlı makula dejenerasyonuna, katarakta, göz kanserine ve gözlerin beyaz kısımlarında büyümeye yol açabilir. Daha da kötüsü, insanlar ekranlara bakarken daha az göz kırpıyor. Muhtemelen gözlerinizin kuruduğunu ve bunun sonucunda oluşan baş ağrılarını hissetmişsinizdir.
Gençliğin yanınızda olduğunu düşünüyorsanız dikkatli olun: tam tersi doğrudur. Çocukların gözleri aslında daha fazla mavi ışık emer ve bu da onları daha büyük hastalık riski altına sokar. Ama mesele sadece gözler değil. Yüksek düzeyde yapay ışık da cildi strese sokar; hem dolaylı olarak uyku düzenini bozarak hem de doğrudan oksidatif stres yoluyla.
Araştırmalar, kısa dalga boyundaki görünür ışığa (mavi ışık gibi) kısa süreliğine bile maruz kalmanın, hücre dengesini bozan moleküller (reaktif oksijen türleri) üretebileceğini ve sonuç olarak cilt hücrelerinin erken ölümüne neden olabileceğini ortaya çıkardı. Sonuç, hızlandırılmış yaşlanma ve kırışıklıklardır. Ancak işin iyi bir yanı var: Görme yeteneğinizin de aynı anda hasar gördüğü göz önüne alındığında, bu durum selfie’lerde daha az fark edilebilir.
Akıllı telefonlar zayıflatıcı akıl hastalıklarına neden oluyor
Akıllı telefon kullanımıyla ilişkili en belirgin ve yaygın zihinsel zarar, sürekli olarak ağa bağlanmanın getirdiği strestir. Kullanıcılar bu bağlantıyı sürdürmek için aldıkları her mesaja, aldıkları anda yanıt verme zorunluluğu hissederler.
Araştırmalar bize her gün defalarca hissettiğimiz şeyi gösteriyor: bildirimler sempatik sinir sistemini harekete geçiriyor, adrenalin salgılıyor, bu da kalp atış hızını ve kas gerginliğini artırıyor. Vücudun tekrar stabil hale gelmesi 30 dakika sürer ve bu çoğumuzun asla ulaşamadığı 30 dakikadır.
Ancak bu buzdağının sadece görünen kısmıdır. Diğer kronik sorunlar arasında uyku bozukluğu, siber zorbalık, duygusal düzensizlik, depresyon, kaygı, bilişsel işlevlerde bozulma, düşük özgüven ve sosyal kaçınma yer alır.
Bunları bize anlatmak için çalışmalara ihtiyacımız yok ama 1991 ile 2016 yılları arasında 8. 10. ve 12. sınıf öğrencileriyle yapılan anketler, elektronik iletişime daha az zaman ayıran ergenlerin daha mutlu olduğunu gösteriyor.
Akıllı telefon uygulamaları kasıtlı olarak bağımlılık yapıyor
Akıllı telefonunuzu günde kaç kez kontrol ediyorsunuz? Tipik bir bağımlı tarzında, yoğun kullanıcılar bile muhtemelen bunu hafife alıyor; Amerikalılar için ortalama günde 262 defadır. Bu küçük siyah aynalara olan hayranlığımız nedir?
Gerçek şu ki bu bizim hatamız değil, hatta bizim seçimimiz değil. Akıllı telefonlar tasarımı gereği bağımlılık yapıcıdır. Uygulama geliştiricisi Peter Mezyk‘e göre, “bir uygulamanın başarısı genellikle ne ölçüde yeni bir alışkanlık kazandırdığıyla ölçülür.” Neden? Çünkü dikkat ödenir. Odak noktamız sosyal medya ve diğer uygulamalar üzerinde ne kadar zayıflarsa, içerik oluşturucuları o kadar fazla reklam geliri elde eder. Aklınız müşteri değil, üründür. Apple, Google, Facebook ve diğer şirketlerin eski çalışanları bunu hiçbir şüpheye yer bırakmayacak şekilde ortaya koydu.
Aslında artık bağımlılığı teşvik etmeye yönelik bir endüstri standardı var. Stanford psikoloji profesörü BJ Fogg tarafından geliştirilen bir modele dayanıyor ve can sıkıntısı veya yalnızlık gibi olumsuz duygular etrafında bir uyarı oluşturarak çalışıyor.
