Dubai‘nin bir özelliği varsa, o da tasarımı ile göz alıcı olmasıdır. Visit Dubai‘nin açıkladığı üzere, 1966 yılında Şeyh Raşid bin Saeed Al Maktum, tarihi balıkçı köyünü petrol parasıyla kurulan pırıl pırıl bir çöl idolüne dönüştürmek için elinden geleni yaptı.
Yatırımcılar ve üst sınıf gurbetçiler her geçen yıl şehre akın etti ve şimdi Dubai’de kapalı kayak merkezleri, açık su parkları, yüzen tenis kortları, drone kontrollü hava durumu ve fütüristik bahçeler var. Çölde kayan kumların üzerine kurulmuş, bakımı için devasa kaynaklara ihtiyaç duyan ve sıcaklığın 50 dereceyi aştığı bir şehir olarak Dubai, aynı zamanda gerçekleşmeyi bekleyen bir felaket hikayesi de olabilir.
Dubai’nin temelindeki çatlaklar açık ve görünür durumda. Carnegie Endowment for International Peace‘e göre Dubai’deki işçilerin %90’ı, iş vaadiyle Hindistan, Pakistan ve Bangladeş gibi ülkelerden BAE‘ye kaçırılan düşük ücretli işçiler. İş ve İnsan Hakları Kaynak Merkezi, pasaportlarının alındığını, asgari tuvalet imkanları olan küçük yatakhanelere tıkıldığını, ücretsiz bırakıldığını ve daha da kötüsünün yapıldığını söylüyor.
Dünyanın en yüksek binası olan Dubai’deki Burj Khalifa‘nın kanalizasyon sistemine bağlantısı bile yok. Gizmodo‘nun haberine göre kamyonlar her gün binadan tonlarca atığı taşımak için kilometrelerce kuyruk oluşturuyor.
Bir de Dubai’nin kıyı açıklarında deniz tabanından sürüklenen kumlarla inşa edilmiş yapay adaları var. Bunlar, ultra zenginler için evler ve tatil köyleri tasarlamaya yönelik iddialı bir planın parçasıdır. Ve şimdi, Tomorrow City‘nin dediği gibi, büyük ölçüde terk edilmiş durumdalar, pazarları çöktü ve çoktan denize batmaya başladılar.
Dubai’nin İnsan Yapımı Adalarında Neden Neredeyse Kimse Yaşamıyor?
Kalkınma Sorunlarının Mükemmel Fırtınası
Dubai‘nin yapay ada projesi beş ayrı adadan oluşmaktadır. Palm Jumeirah, Palm Jebel Ali ve Palm Deira olmak üzere üç palmiye adası, “Dünya” adı verilen 300 küçük adadan oluşan bir takımada ve sadece çıtayı yükseltmek için “Evren” adı verilen takımyıldızlardan sonra yapılandırılmış küçük adalardan oluşan son bir set vardır.
Elite Traveler‘ın belirttiği gibi, inşaat 2000 yılında palmiye adalarıyla başladı ve daha fazla mağaza, daha fazla otel, daha fazla tatil köyü, daha fazla plaj ve daha fazla lüks mal içeren Dubai vahası içinde bir vaha yaratmayı amaçlıyordu. Palmiye adaları, Dubai Palm Islands emlak sitesinin gösterdiği gibi, etrafı çevrili topluluklar içinde oturan ve Hollywood tepelerindeki bir yaşam tarzını taklit etmesi amaçlanan, tuhaf çağdaş tarzlarda inşa edilmiş konak benzeri evler bile içeriyor.
Şu anda, Tomorrow City‘nin açıkladığı gibi, beş adadan hiçbiri tamamlanmadı. Palm Jumeirah en gelişmiş olanıdır ve üzerinde işleyen işletmeler, oteller ve evler vardır. Diğer iki palmiye adası ıssız değilse de oldukça az gelişmiştir.
Bu arada Dünya takımadaları, büyük ölçüde adaları inşa etmek için okyanustan kum kullanılması ile ilgili olarak, geliştirme sırasında birbiri ardına sorunlarla karşılaştı. Rüzgâr ve sudan kaynaklanan erozyon ilk günden itibaren adaları kemirirken, yükselen okyanus seviyeleri de adaları tamamen yok etme tehdidi ile karşı karşıya bıraktı. Bir de 2008 mali krizinde başlayan ve bir türlü bitmek bilmeyen ekonomik sıkıntılar var.
Toprağı Geri Alan Deniz
Dubai’nin yapay adalarının genel özellikleri felaket gibi görünüyorsa da, ayrıntılar tüm girişimin gerçekte ne kadar lanetli olduğunu ortaya koyuyor. Tomorrow City, yerleşimi başarılı olan tek palmiye adası olan Palm Jumeirah‘ın yılda beş milimetre hızla batmakta olduğunu açıklıyor. Okyanus tabanından yığılan kumun, tonlarca insan yapımı yapı, araba ve benzerlerinin ağırlığını kaldırmakta pek de iyi olmadığını tahmin ediyoruz.
Dubai’nin adaları batarken bile okyanus yükseliyor. Adalar sadece 6,5 feet yüksekliğinde dalga kıranlarla çevrili, bu da anlamlı bir koruma yüksekliğinin çok altında. Su erozyonu ayrıca yılda 353.000 ila 530.000 fit küp kumun yerini alıyor ve bu rakam küresel ısınmanın okyanus gelgitlerini ve havayı daha şiddetli hale getirmesiyle artacak.
Bu tür çevresel sıkıntılar hukuki sıkıntılara da yol açmıştır. Deniz iklimlendirme ve soğutma şirketi Penguin Marine, erozyonun adaları yiyip bitirdiği konusunda uyarıda bulundu ve inşaattan sorumlu emlak şirketi Nakheel tarafından derhal dava edildi ve susturuldu.
Hepsinden öte, Dubai yukarıda belirtilen mali sıkıntılarla da mücadele etti. 2008 mali krizinin ardından 2014 yılında petrol fiyatları düştü. 2014 yılında ev fiyatları da %14 oranında düştü ve ardından 2018 yılında bölgedeki emlak satışları %46 oranında azaldı.
Filipinler merkezli Revolution Precrafted gibi bazı şirketler inşaatı yeniden canlandırmak istese de her şey yavaş ilerliyor. Şimdilik, Dubai’nin yapay adaları, gelişim cehenneminde sıkışıp kalmış, bitmemiş ve güneşte kavrulmaya devam ediyor.
Dubai’nin İnsan Yapımı Adalarında Neden Neredeyse Kimse Yaşamıyor ile İlgili Videolar
