Gecenin bir yarısıydı sanırım saat 04:00 sularıydı. Telefonum çaldı. Çok sevdiğim bir arkadaşımdı arayan. Korktum bir an! Başına kötü bir olay,mı geldi diye…
Açtım ; – Abi uyumuş,muydun? dedi.
Bir derdin,mi var diye sordum.
” -var” dedi.
Giyinmeye başladım.
Neredesin ?dedim.
Hemen geliyorum dedim.
Ne diye sormadım. Atmışım telefonu elimden, farkında değilim. O an giyinip çıktım evden. Neredesin demeyi unutmuştum. Telefonu aradım aramak için, yoktu telefon attığım yerde kalmıştı . Eve döndüm hemen telefon yine çalıyordu. Açtım hemen;
“-neredesin? çıktım geliyorum, dedim. Nereye geliyorsun dedi ben evdeyim ama istiyorsan gel dedi derdin,mi var dedim var dedin dedim. gecenin bir yarısı yazdığım bir köşe yazısını okumuş bu tür yazıların bana ve çocuklarıma zarar vereceğini çok bilmenin bana faydası olmadığını bildiklerimi kendime saklamamı ve daha fazla acı çekmeni istemiyorum gibi laflar söyledi.
Arkadaşıma teşekkür ettim ve telefonu kapattım.Bir bira açtım düşündüm gerçekten doğru söylüyordu. 30 yıldır çektiğim acıları düşündüm. Çektiğim acıların neredeyse tamamı kendimi değil toplumu düşünmek dendi.
1985 yılı geldi aklıma daha 18 yaşındaydım 30 eylül 1960 yılında kurulan devlet planlama teşkilatına büyük umutlarla bir dilekçe yazmıştım. Dilekçenin içeriği şöyle idi;
Yaşadığım ilde ve ülkemin dört bir yanında her yıl yollar delik deşik olmakta ülkemde yaşayan ülkemdeki enflasyon nedeni ile ayakta kalmakta zorlanan küçük esnaf ve vatandaşlar ve devletimiz uygulanan yanlış politika nedeninden dolayı zarar görmektedir.Belediyeler ptt, devlet su işleri, tedaş bu ülkenin resmi kurumlarıdır. Yaptıkları yatırımlar ,devletin kasasından yani dolayısıyla, vatandaşın cebinden çıkmaktadır. İhale kanununda,küçük bir değişiklik yapılarak kurum ihaleleri birleştirilir ise devletimiz ve milletimizin menfaatine olacağı kanaatindeyim. Yani bahsi gecen dört kurum birleşip bir ihale yapıp kazılacak alandan hem su hem elektrik hemde telefon hattı geçerse hem bakımı hemde maliyeti düşük olacaktır..Bunun için elinizden geleni yapacağınıza inancım tamdır.
“diye yazmıştım. Dilekçemin 3 ay sonra cevabı geldi.
Sayın Mehmet…,
Hassasiyetinizi saygı ile karşılıyoruz. Yalnız devlet ihale kanunu her kurum kendi ihalesini kendisi yapar .
“demektedir. bundan dolayı ihalelerin birleştirilmesi mümkün değildir. Yıl 1985 ilk mücadelemi böylelikle kaybettim. O gün den bu yana yanlış olanla çalanla çalana göz yumanla hep mücadele ettim. Ama hep kaybettim! Acı çeken ben oldum. Arkadaşım gerçekten doğruyu söylüyordu! O gece sabaha kadar hiç uyumadım.Arkadaşlar vazgeçecek değilim!
Bu yazıyı yazmamın tek sebebi benim gibi mücadele eden arkadaşlarınız varsa çevrenizde onlara sahip çıkın çıkın,ki yenilmesinler.Umut dolu günler dileğimizdir…
