Küresel ısınma meselesini çoğumuz biliyoruzdur. Kaynayan okyanuslar, tozlu ve ölü topraklar, kıyı şehirlerini tüketen seller, lanetlenmiş insanlığın cepleri tarafından harap edilmiş ve sonsuz bir cehennem manzarası? Peki, fosil yakıt tüketen aç gözlülüğümüzle başa çıkmanın mantıklı, akılcı ve işbirliğine dayalı bir yolunu bulmak için tüm zor işleri atlamaya ne dersiniz?
Küresel liderlerin kibarca sohbet edeceği G7 zirvesi yok, Greta Thunberg teknelere binip el boyaması pankartlar sallamayacak, çatılarda güneş panelleri olmayacak ve enerji tüketimi hiç azalmayacak. İşte planımız; büyük bir silah alıyoruz ve onu aya doğrultuyoruz, değil mi? Al sana! Bizi uzay tozundan bir pelerinle koru diyoruz.
İster inanın ister inanmayın (yüz avuçları geliyor), New Scientist‘in açıkladığı gibi, Utah Üniversitesi‘nde Fizik ve Astronomi Profesörü Benjamin Bromley tarafından ortaya konan gerçek bir öneri. Ne ters gidebilir? Dünya’dan sağ kurtulanlara, ‘Deserving Death: A Tale of Guns, Moons, and Morons’ adlı duvardaki gölgeler mağara performansında şimdiki zamanımızı hicvedeceklerini sormamız gerekecek.
Ama bekleyin, belki de o kadar saçma değildir. Ne de olsa New Scientist bu temel fikrin uzunca bir süredir masada olduğunu söylüyor. Plan, 100 milyon tondan fazla ay tozunu Dünya‘nın yörüngesinde yer çekimsel olarak kilitlenmiş bir cebe bırakmaktan ibaret. Toz bu cepte, Lagrange noktası 1‘de, bizimle güneş arasında asılı kalacaktır.
Ay’ın Küresel Isınmayı Azaltabileceği Riskli Yol Nedir?
Kısa Vadeli Yara Bandı Çözümü
Eğer bu noktada ‘Dur bakalım, bu ay tozu meselesi küresel ısınma sorununu maskeliyor ve nedenlerini çözmüyor’ diye düşünüyorsanız, o zaman haklısınız. Bu kesinlikle bir yarayı kir ve bakterilerden korumak için kullanılan bir yara bandının klimatolojik versiyonudur. Bu benzetmedeki kir ve bakteri, Sanayi Devrimi’nin doğuşundan bu yana atmosferde biriken karbondioksit tarafından üretilen ısıya eklenen ek güneş ısısıdır.
New Scientist‘in de belirttiği gibi bu fikir, bize biraz zaman kazandırmak ve daha kalıcı, uzun vadeli bir çözüm bulmamız için bize hareket alanı sağlamaktır. Ancak dürüst olalım; bu kadar kısa vadeli bir çözümü uygulamaya koyarsak insanların uzun vadeli bir çözümün üzerine atlamasını bekler miydiniz? Yoksa sadece erteleyip güneşi örten puslu uzay tozuna bakıp ‘Eh, bekleyebilir’ diye mırıldanırlar mıydı?
Bununla birlikte, bu geçici çözüm döneminde bizi karbondioksit iştahımızı frenlemek için daha kalıcı bir yol geliştirmeye itecek yeterli çevresel baskılar olabilir. Dünya‘yı ay tozundan bir kalkanla örtmenin aşağıdaki etkileri de yok değil. New Scientist‘in belirttiğine göre, toz ışığı Dünya yüzeyinin bazı bölgelerinden uzaklaştırırken, gezegenimizin tüm ekolojisi köklü bir değişime uğrayacaktır. Belirgin sıcaklık farklılıklarının yanı sıra, hava, rüzgar ve yağış düzenlerinde de değişiklikler meydana gelecek ve bu da tüm tarımsal girişimleri ve dünya çapındaki hayvan ve bitki yaşamını etkileyecektir.
Raylı Tüfekler Gökyüzüne Doğrultuldu
Bütün bu ay tozu çözümünün size uymaması durumunda, karışıma ekleyeceğimiz bir bileşen daha var: devasa bir ray tabancası. Bir ray tabancası, barutunki gibi kimyasal bir patlama yerine mermi atmak için elektromanyetizmayı kullanır. Bununla birlikte, demiryolu topu mermileri bombalar gibi patlamaz, sadece devasa mermiler gibi gerçekten yüksek hızlarda ve son derece güçlü bir kuvvetle nesneleri delip geçerler.
NASA‘nın kısa süre önce DART uzay aracını Dünya‘nın ilk ‘gezegen savunma teknolojisi’ testi olarak asteroit Dimorphos‘a nasıl vurduğunu biliyor musunuz? Evet, bu oldu. Bu ay tozu kalkanı planı, yüzlerce yıldır ateşli silahlara rehberlik eden aynı prensibi yeniden ele alıyor: nişan al, nişan al, ateş et, kazan.
New Scientist‘e göre, planlamacı Benjamin Bromley, silahı çalıştırmak için silahın bulunduğu yerin yakınında ‘birkaç kilometrekarelik güneş paneline’ ihtiyacımız olacağını söylüyor. Raylı topun mermisinin Ay‘ın kuzey kutbuna çarpması ve saniyede 2,8 kilometre hızla püsküren ‘bir ay tozu akımı’ bırakması gerekiyor.
Her bir toz parçacığı güneş ışığını yaklaşık beş gün boyunca saptıracaktır. İyi haber ne mi? Toz bundan sonra doğal olarak dağılacak, böylece bu özel göksel pisliğimizi temizlemek için endişelenmemize gerek kalmayacak. O zamana kadar toz, Dünya‘dan 1,5 milyon kilometre uzakta, Lagrange noktası 1‘de, Dünya‘nın ve Güneş‘in yer çekimi arasında bir noktada asılı kalacak.
Ay’ın Küresel Isınmayı Azaltabileceği Riskli Yol ile İlgili Videolar
