Atatürk İlkeleri ve İnkılapları Nelerdir?

Atatürk İlkeleri ve İnkılapları, ortaokuldan bu yana yürütülen dersler ile birlikte öğrencilere anlatılan bir konudur. Türkiye’nin ilk cumhurbaşkanı olan Gazi Mustafa Kemal Atatürk, ilk olarak “Altı Ok” denilen ilkeleri belirlerdi. Daha sonra da bu ilkeler doğrultusunda inkılaplarını gerçekleşirdi.

Bugün bu yazımızda sizlere Atatürk İlkeleri ve İnkılaplarından bahsedeceğiz. İşte ortaokuldan beri bizlere öğretilen Atatürk İlkeleri ve İnkılapları…

Atatürk İlkeleri ve İnkılapları Nelerdir?

İlk olarak Atatürk İlkeleri’nden bahsedeceğiz. Daha sonra ise hız kesmeden Atatürk’ün gerçekleştirmiş olduğu inkılaplara göz atacağız.

Atatürk İlkeleri

Atatürk ilkeleri 6 ilkeden oluşmaktadır. Bunlar;

Cumhuriyetçilik
Milliyetçilik
Halkçılık
Devletçilik
Laiklik
İnkılapçılık

Cumhuriyetçilik

Türk milletinin karakterine ve adetlerine en uygun yönetim cumhuriyet yönetimidir. (1924)
Cumhuriyet, demokratik kurumlara sahip bir devlet biçimidir. (1933)
Cumhuriyet, yüksek ahlaki değerlere ve niteliklere dayanan bir hükümet sistemidir. Cumhuriyet fazilettir. (1925)
Mevcut hükümetimiz, devlet teşkilatımız, doğrudan devletin kendisi tarafından kurulan bir devlet ve devlet teşkilatıdır ve adı Cumhuriyet’tir. Geçmişte halk ve hükümet arasında artık bir ayrım yoktur. Hükümet millet ve millet de hükümettir. (1925)

Milliyetçilik

Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Türk milletine Türk milleti denir. (1930)
Diyarbakır’dan, Van’dan, Erzurum’dan, Trabzon’dan, İstanbul’dan, Trakya’dan, Makedonya’dan aynı kandan, hep aynı cevher damarından gelirler. (1932)
Bizler düz milliyetçileriz. Türk milliyetçisiyiz. Cumhuriyetimizin temeli Türk toplumudur. Bu toplumun fertleri ne kadar Türk kültürüyle dolarsa, bu toplum üzerine kurulan cumhuriyet de o kadar güçlü olacaktır. (1923)

Halkçılık

Ülkenin geleceği olan Halkçılık ilkesi, anayasamız ile tespit edilmiş bir ilkedir. (1921)
Halkçılık, toplumsal düzeni iş ve hukuka dayandırmak isteyen bir toplumsal sistemdir. (1921)
Türkiye Cumhuriyeti halkını, bireysel ve toplumsal yaşamdaki işbölümüne göre farklı sınıflardan oluşmayan, farklı mesleklere ayrılmış bir toplum olarak görmek temel ilkelerimizden biridir. (1923)

Devletçilik

Bizim görüşümüze göre devletçilik, bireylerin özel inisiyatifine ve faaliyetlerine dayanan, ancak büyük bir ulusun ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak ve pek bir şey yapılmadan, ulusun ekonomisini ulusun elinde tutmak anlamına gelir. (1936)
Prensipte devlet, bireyin yerine geçmemelidir. Ancak ferdin gelişimi için genel koşullar dikkate alınmalıdır. (1930)
Piyasalara kesinlikle gerekli olmadıkça karışılmaz, ancak hiçbir piyasa da başıboş durmaz. (1937)

Laiklik

Laiklik, dini sadece dünya meselelerden ayırmak anlamına gelmez. Aynı zamanda tüm vatandaşlar için vicdan, inanç ve din özgürlüğü anlamına gelir. (1930)
Laiklik, hiçbir zaman dinsiz olmadığı gibi, sahte dindarlığa ve büyücülüğe karşı direnişin kapısını açtı ve gerçek dindarlığın gelişmesi için bir fırsat sağladı. (1930)
Din vicdan işidir. Herkes vicdanının emirlerine uymakta özgürdür. Bizler dine saygılıyız. Düşüncelere karşı değiliz. Biz sadece din işlerini millet ve devlet işleri ile karıştırmamaya, niyet ve eyleme dayalı muhafazakar hareketlerden kaçınmaya çalışıyoruz. (1926)

İnkılapçılık

Sahip olduğumuz ve yapmakta olduğumuz devrimin amacı, Türkiye Cumhuriyeti halkını tüm anlam ve bakış açılarıyla tam anlamıyla çağdaş ve uygar bir toplum haline getirmektir. (1925)
Büyük bir inkılap yaşadık. Bu ülkeyi bir çağdan yeni bir çağa getirdik. (1925)

Atatürk İnkılapları

Siyasi İnkılaplar

Saltanatın kaldırılması (1922)
Ankara’nın Başkent Olması (1923)
Cumhuriyetin İlanı (1923)
Hilâfetin kaldırılması (1924)
Kadınlara Seçme ve Seçilme Hakkının Tanınması (1930)
Atatürk’ün Teşvikiyle Çok Partili Rejime Geçiş Denemesi (1930)
Laikliğin Anayasaya Girmesi (1937)

Toplumsal İnkılaplar

Şapka ve Kıyafet Devrimi (Şapka Kanunu) (1925)
Tekke, Zaviye ve Türbelerin Kapatılması (1925)
Milletlerarası Takvim ve Saatin, Yeni Rakamların Kabulü ve Ölçülerde Değişiklik (1925)
Soyadı Kanunu (1934)
Lâkap ve Unvanların Kaldırılması (1934)