7 Rakamı Neden İyi Şans Olarak Kabul Edilir?

Şans tuhaf bir şeydir. Tanımı gereği rastgele ve kontrol edilemeyen bir olgudur, ancak yine de bazıları yönlendirilebileceğine veya çağrılabileceğine inanır. Aynı zamanda bir nitelik ya da eylemdir. Örneğin, bir nesne (belki bir tılsım) şanslıdır ya da merdivenin altında yürümek gibi önceden belirlenmiş bir davranış şanssızlıktır.

Mantıklı bir şekilde düşünüldüğünde, “şans” inancı, atalarımızın gökyüzüne bakıp tanrılarının yağmur yağdırmasını umduğu günlerden kalma garip ve atavistik bir kalıntı gibi görünmektedir. Şansı yapılandırma, düzenleme veya manipüle etme girişimleri, insanlar farkında olsun ya da olmasın, ritüel veya halk büyüsünden ayırt edilemez.

Peki neden, bir sayı şanslı olsun ki? Sayı bir şey değildir. Sayı bir eylem değildir. Sayı, anaokulu öğrencilerinin elmaları sayarken söyledikleri şeydir. Görünür nesnelerin ayrık bir miktarının matematiksel bir niceliği ya da fiziksel nesnelerin özellikleri arasındaki ilişkilerin sayısal bir açıklamasıdır. Ve özellikle yedi, tüm dünyada “şanslı” olarak tekrar tekrar ortaya çıkıyor gibi görünüyor.

Çin‘de yedi sayısı elementler arasındaki uyumu temsil eden mistik bir sayıdır. Hint astrolojisi de aynı şekilde yedi sayısını mistisizm ve ruhani konularla ilişkili olarak kabul eder. Ve tabii ki, İncil’de de yedi sayısına atıfta bulunulmaktadır. Ama neden? Belki de yedi sayısının tarihsel, metinsel ve kültürel olarak çeşitli uğurlu kaynaklarla bağlantılı olduğu için uğurlu kabul edildiğini varsaymak mantıklıdır. Bunun olası bir bilimsel temeli de vardır.

7 Rakamı Neden İyi Şans Olarak Kabul Edilir?

Tekrar Tekrar Yedi

Belki de yedi sayısının şanslı kabul edilmesinin nedeni, tarihsel, metinsel ve kültürel olarak çeşitli uğurlu kaynaklarla bağlantılı olmasıdır. Pleiades takımyıldızı (yukarıda görülüyor) ya da “yedi kız kardeş” hakkındaki Yunan efsanesi, Zeus‘un Dünya‘yı omuzlarında taşıyan Titan Atlas‘ın kızlarını tecavüze uğramaktan korumak için nasıl yıldızlara dönüştürdüğünü anlatır.

Ancak bu hikaye yaklaşık 2500 yıl önceki Klasik Atina‘dan çok daha eskilere dayanmaktadır. Amerikan yerlileri, Asyalılar ve Afrikalılar gibi çeşitli toplumlarda versiyonlarına rastlanması, bu halklar ayrılmadan önce orijinal bir versiyonun var olduğunu göstermektedir. The Conversation‘a göre bu da masalın yaklaşık 100.000 yaşında olduğunu gösteriyor.

Daha önce de belirtildiği gibi, Tanrı‘nın dünyayı yedi günde yarattığına, İsa‘nın Şabat günü yedi mucize gerçekleştirdiğine ya da Vahiy‘de anlatılan yedi kiliseye dair çok daha yeni İncil hikâyeleri de vardır. İslam‘da Mekke‘deki hacılar Kabe‘nin etrafında yedi kez yürürler. Hinduizm‘de aydınlanmaya giden yol boyunca yedi adım tarif edilir. Bir de yedi görünür renk içeren görünür ışık spektrumu ve her biri yedi benzersiz tona sahip yedi diyatonik müzik dizisi modu gibi sevimli gerçekler de vardır.

Ancak okuyucular, psikologlar tarafından apofeni olarak tanımlanan, en sahte ve mantıksız noktalar arasında bile anlamlı bağlantılar kurmaya yönelik son derece açık ve iyi bilinen insan eğiliminin farkında olmalıdır. Apophenia‘ya sadık kalarak, inananlar tam tersi değil muhtemelen yedinin şanslı özelliklerinin onun gücüne dair hikayelerimize ilham verdiğini söyleyeceklerdir.

Matematiksel ve Nörolojik Sihir

Nihayetinde, yedi sayısının şanslı olduğu varsayılan özellikleri en tarafsız nedenlerden kaynaklanıyor olabilir: matematik ve nöroloji. 7 Temmuz 2007 — 7/7/07 — tarihine kadar uzanan bir hikayede NPR, Stanford Üniversitesi‘nden Keith Devlin ile yedi sayısının “sihiri” hakkında sohbet etti. Evet, bu sayıyı içeren şık matematiksel hileler var – çarpma, bölme, kare alma, karekök alma, vs. Ancak daha da önemlisi, insanlar görüş alanımızdaki nesneleri yakalamaya çalışırken doğuştan gelen bilişsel bir sayma tavanı olan “yedi” ile karşılaşırlar ki bu da sözel sayma becerisiyle ilgilidir.

Psychological Science dergisindeki bir çalışma bu konuyu derinlemesine ele almaktadır. Benzer şekilde, Psychological Review‘da yer alan bir çalışmada da özetlendiği üzere, psikologlar uzun zamandır “yedi artı ya da eksi iki “nin bazen tartışmalı olsa da insanların çalışma belleğinde depolayabileceği öğe sayısı olduğunu savunmaktadır. Belki de insanlık sadece nörolojik olarak yedi miktarına kilitlenmiştir ve bu sınırlamamız bir şekilde hikayelerimizde ve inançlarımızda kendini göstermektedir.

Bununla birlikte, doğal dünya yedinin bazı özel özellikleriyle ilgili bir rol oynamaktadır. Discover Magazine‘in de belirttiği gibi, örneğin eski Babilliler gökyüzündeki yedi önemli gök cismine (güneş, ay, Merkür, Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn) bakmışlar ve bundan yola çıkarak bugün hala kullandığımız yedi günlük haftalarını tasarlamışlardır. En azından, yedinin gerçek şansı, binlerce yıldır önemini korumuş olmasıdır.