Tarihte Kumar
Milyarder kriket destekçisi Kerry Packer takıntılı kumarbazdı ve bir keresinde bir Las Vegas kumarhanesinde birkaç milyon dolar kaybetmişti. Müsrif yaşam tarzı yüzünden kamu eleştirisine maruz kalan Packer, en ufak bir pişmanlık duymuyordu: “Benim babam da kumarbazdı, ben de kumarbazım. Herhangi bir şey üretmiş olan herkes kumarbazdır.”
Kumarın tarihi aslında paradan da eskiye gider. Tarihsel olarak da orta sınıftan çok aristokrasi ve alt kesime hitap etmiş olsa da, genelde toplumun her kesiminden insanın ilgisini çeker. 1720 tarihli Güney Pasifik Balonu vakasında, Kral I. George il Sir Isaac Newton’un her ikisi de kumar oynamış ve kaybetmiştir. Gücü daha az olanlar ise güvenilmez bazı oyunlara kapılmıştır.
Hatta ismi bilinmeyen bir maceracı ara ara şöyle bir ilan vermiştir: “Büyük avantajlı bir girişimi üstlenen bir şirket ama; ama kimse ne olduğunu bilmiyor.” Bu şahıs bürosunu açtıktan beş saat sonra tanesi 2 paundt’an 1000 hisse satmıştı. Sonra da “Bu girişimle tatmin olacak kadar aklı çalışan biri” olarak dükkanını kapatıp, o gece kıtayı terk etmişti. Charles Mackay klasik eseri Extraordinary Popular Delusions and the Madness Of Crowds’da (Sıradışı Yaygın Yanılgılar Ve Kalabalıkların Çılgınlığı) şöyle diyordu: “Güvenilir tanıklar tarafından söylenmiş olmasa herhangi birinin böyle bir kandırmacaya kapılmış olmasına inanmak imkansızdı.”
Şans, Win Win (Kazan Kazan)
Şans hesabı ilk kez 1525’te Liber de Ludo Aleae’yi (Şans Oyunları Kitabı) yayımlayan İtalyan fizikçi, matematikçi, gökbilimci ve ateşli kumarbaz Geronimo Cardano tarafından sistemleştirildi. Cardano’yu bir yüzyıl sonra, olasılık teorilerini geliştiren matematikçiler Blaise Pascal ile Pierre de Fermat izledi.
Ancak, elbette çoğu kumarbaz şansa inanır; özellikle de kazanma şansının birkaç milyonda bir olduğu birkaç fantastik ödül için piyango bileti alanlar. 1572 tarihli bir Paris piyangosuna bakılırsa, piyangolar 16. yüzyılda Avrupa’da oldukça yaygındı ve papalık onayına sahipti. Söz konusu piyangonun kazanan biletlerinin üstünde “Tanrı sizi seçti”, kaybeden biletlerinin üzerindeyse “Tanrı size huzur verir” yazıyordu. Piyango o dönemde önemli bir gelir kaynağı haline geldi.
Londra’nın su kaynağı Westminster Köprüsü’nün ve British Muesum’un kuruluşu hep piyango fonlarıyla gerçekleşti. Milli piyangonun hoş karşılanmadığı 1826 ile 1994 arasındaki bir boşluğun ardından, piyango fonu Britanya’da pek çok hayırseverlik, eğitim ve sanatsal aktivite açısından yine önem kazandı. ABD Merkez Bankası başkanı Alan Grrenspan, 2000 yılının dotcom balonu döneminde şöyle demişti, “Piyango üreticilerinin yüzyıllardır bildiği şey şudur: Birine milyonda birlik şans için, o şansın değerinden fazlasını ödetebilirsiniz. Diğer bir deyişle insanlar, “büyük bir karşılık” iddiası için fazla para ödemeye gönüllüdür.
Amerika’daki 5 Büyük Talihli
Cobie And Seamus 207,000,000.00$
Merle Butler 218,666,667$
David Kaltschmidt And Maureen Smith 528,784,000.00$
Mavis L. Wancyzk 758,700,000$
Eliberto L. Cantu 177,000,000$
