Edebiyat

Faruk Nafiz Çamlıbel Şiirleri!

Faruk Nafiz Çamlıbel, küçük yaşlardan beri şiire ve sanata ilgi duyan ve Türk edebiyatının önde gelen, kıymetli şairlerinden biridir. En önemli ve kendisiyle özdeşleşen şiiri ise hiç şüphesiz ki; ”Han Duvarları”’dır. Ayrıca Behçet Kemal Çağlar ile birlikte Cumhuriyetimizin 10. Yılına özgü, ünlü marşımızı kaleme almıştır.

Okul hayatını Bakırköy’de geçiren şair, Tıp Fakültesi’nde öğrenim görmeye başlamış, ancak sonrasında eğitimini yarıda keserek gazeteciliğe ve edebiyata yönelmiştir. Sayısız şiiri ve duygu dünyasının derinliğini aktarma şekliyle gönüllerde taht kurmuştur. Okullarda şiirleri ve hayatı okutulmaya devam eden şair, 1973 yılının kasım ayında hayata veda etmiştir.

faruk nafiz çamlıbel

İşte biz de bu yazımızda sizlere, onun en çok sevilen, okunan ve adeta ekol haline gelen eserlerinden bazılarını aktarıyor olacağız. Konuya ilişkin videolara ise yazımızın son bölümünde ulaşabilirsiniz.

Faruk Nafiz Çamlıbel Şiirleri!

Kıskanç

Sakın bir söz söyleme…Yüzüme bakma sakın!                                                                                                        Sesini duyan olur, sana göz koyan olur.                                                                                                        Düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın,                                                                                                              Anan bile okşarsa benim bağrım kan olur…

Dilerim Tanrı’dan ki, sana açık kucaklar                                                                                                                      Bir daha kapanmadan kara toprakla dolsun,                                                                                                              Kan tükürsün adını candan anan dudaklar,                                                                                                            Sana benim gözümle bakan gözler kör olsun! (Faruk Nafiz Çamlıbel)

Firari

Sana çirkin demedim ben, sana kafir demedim;                                                                                                  Bence dinin gibi küfrün de mukaddesti senin.                                                                                                        Yaşadın beş sene gönlümde, misafir demedim;                                                                                                          Bu firar aklına nerden, ne zaman esti senin?

Sen Neredesin

Caddeden sokaklara doğru sesler elendi,                                                                                                      Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi.                                                                                                                      Bir kömür dumanıyle tütsülendi akşamlar,                                                                                                          Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar

Son yolcunun gömüldü yolda son adımları,                                                                                                                Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları.                                                                                                                Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda:                                                                                                                  Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda

Yuvamı çiçekledim, sen bir meleksin diye,                                                                                                                Yollarını bekledim görüneceksin diye.                                                                                                                        İnce bir kızdı bu, solgun, sarı, heykel gibi lâl                                                                                                              Sanki ruhumdan uzak sisli bir akşamdı Nihal.

Ben küreklerde, Nihal’in gözü enginlerde                                                                                                                    Gizli sevdalar için yol soruyorduk nerde.                                                                                                                Aşkın ilk günlerinde Faruk Nafiz şu dizeleri yazarken,                                                                                                Yalnız kalmaktansa Nihal’imden uzakta

Kalsam diyorum, dar-ü diyarımdan uzakta derken,                                                                                            Ayrılıklarının ardından Allahaısmarladık şiirini yazar. (Faruk Nafiz Çamlıbel)

Çoban Çeşmesi

Ne şair yaş döker, ne aşık ağlar,                                                                                                                              Tarihe karıştı eski sevdalar:                                                                                                                                        Beyhude seslenir, beyhude çağlar                                                                                                                                  Bir sola, bir sağa çoban çeşmesi.

Han Duvarları

Aradan yıllar geçti işte o günden beri                                                                                                                          Ne zaman yolda bir han rastlasam irkilirim,                                                                                                            Çünkü sizde gizlenen dertleri ben bilirim.

Ey köyleri hududa bağlayan yaşlı yollar,                                                                                                                      Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar!                                                                                                                    Ey garip çizgilerle dolu han duvarları,                                                                                                                          Ey hanların gönlümü sızlatan duvarları!

Kış Bahçeleri

Yerlerde gezen hatıralar var korulukta;                                                                                                            Yapraklar, atılmış nice mektuplara eştir.

Mehtaba çalan sapsarı benziyle ufukta,                                                                                                              Binlerce dalın verdiği tek meyva güneştir.

İçlenme tabiattaki yekpare kederden,                                                                                                                          Yas tutma dağılmış diye kuşlarla çiçekler.

Onlar dönecektir yine gittikleri yerden,                                                                                                              Onlarla giden günlerimiz dönmeyecektir. (Faruk Nafiz Çamlıbel)

kiss

Serenat

Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,                                                                                                                              Yüzünüz sararmış gibi göründü,                                                                                                                            Acaba ruhunuz çok hasta mıydı?

Sordum ki bu kimdir, gülümsediler,                                                                                                                    ‘Eşinden ayrılan bir kız dediler,                                                                                                                          ‘Gezdiği yer işte bu ücra saray.

Hicran ne anlamış, sevda ne bilmiş,                                                                                                                      Ağlatmış,ağlamış, sevmiş, sevilmiş                                                                                                                              Bir güzelmişsiniz, isminizde Ay.

Son Aşk

Hasretinle geçiyorken bu gençlik çağım                                                                                                                      Ey sevdiğim ben ümitsiz değilim gene                                                                                                                      Ak düşünce saçların kumral rengine                                                                                                                  Kollarında son aşıkın ben olacağım.

Ey başında şimdi sevda rüzgarları esen                                                                                                                          Böyle her gün yollarımdan geçsen de süzgün                                                                                                            Sen benimsin büsbütün terk olunduğun gün…                                                                                                            O mukadder günü bilmem düşündün mü sen? (Faruk Nafiz Çamlıbel)

Suyun Üstünde Mısralar

Sonsuzluğun sırrına ererek biz denizde                                                                                                              Sonsuzluğu yaşatmak istedik sevgimizde,                                                                                                                  Saçımız ağarmadan toprak olunca biz de                                                                                                                Gezecek maceramız dillerde masal gibi.

Görmeden Taptığım Put

Nasıl gönül taparsa Tanrı’ya,görmeksizin,                                                                                                                      Var adını bilmeden bağlandığım bir peri…

Bir beyaz dalga gibi hep o engin denizin                                                                                                            Üstünde gezmedeyim doğduğum günden beri.

Davet

Seni ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık;                                                                                                    Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.

Çalmamış madem ki bir gece felekten gönlüm;                                                                                                Gelecek bari elinden gelsin dilerim ölüm.

Faruk Nafiz Çamlıbel Şiirleri İle İlgili Video

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu