4 Nisan 1953 yılında, Çanakkale Boğazının Lara Burnu açıklarında Türk Donanması’na ait Dumlupınar denizaltısı, dinlenmek üzere limana yanaşıyordu.Fakat bu sırada hava şartları çok kötüydü ve yağmur yağıyordu. Donanma limana yanaştığında büyük bir gürültü duyuldu. Dumlupınar Deniz altısının baş kısmı bomba gibi bir gürültü ile patlamıştı.Dumlupınar, İsveç bandıralı Naboland adlı bir şileple çarpışmıştı. O sırada güvertede 8 kişi vardı ve bunlardan iki tanesi pervaneye takılarak öldü. 1 tanesi boğularak öldü. 5 kişi ise kurtarıldı.
Gemide ise 81 kişilik bir mürettebat vardı. 81 kişiden sadece 22 kişi, torpidoya saklanması sayesinde bir süreliğine kurtarılabildi. Torpidoda saklanan 22 kişi yüzeye bir şamandıra fırlattılar. Şamandıranın içindeki telefon kablosu aracılığı sayesinde merkez ile iletişime geçtiler. Olayı anlattıklarında onlara “Gerekmedikçe konuşmayın ve sigara içmeyin.” denmişti. Bu askerler esasen başlarına geleceklerden habersizlerdi ve kurtarılmayı bekliyorlardı. Ancak o zamanın teknolojisi onları oradan çıkarmaya yetmezdi.
Dumlupınar Denizaltı Faciası
Bir süre sonra bir anons daha gelmişti. Gelen anonsta “Rahatça konuşabilirsiniz. Sigara içebilirsiniz. Türkü söyleyebilirsiniz.” deniyordu. Çünkü oradaki askerlerin çıkartılabileceğine dair ümitler tükenmişti. Bari son zamanlarında ne yapmak istiyorlarsa yapsınlar diye düşünülmüştü.
Askerlerin de umutları tükenmişti. Onlar da öleceklerini anlayarak ölümü beklemeye başlamışlardı. Tüm ülke seferber olsa da onları kurtaramıyorlardı. Kurtarma gemisi geldiğinde tam 12 saat geçmişti. Kurtarma gemisinin sabitlenmesi ise 25 saat sürmüştü. Bu sırada iletişimi sağlayan kablo da kesildi ve artık iletişim de kurulamıyordu. Dalgıçlar olay yerine yetişmeye çalışıyorlardı ama nafileydi. Hava şartlarının kötü olması dalgıçların olaya müdahale etmesine de engel oluyordu.
Dalgıçlar tam 11 kere dalmışlardı. Fakat hiçbir dalış başarılı olamamıştı. Dalgıçlardan Yılmaz Süsen 80 metreye kadar dalmayı başarmıştı. Fakat Yılmaz Süsen de hedefine 11 metre kalası basınca dayanamayıp şuurunu kaybetmişti. 3 gün süren kurtarma çalışmalarından sonra Milli Savunma Bakanlığı kurtarma çabalarının durdurulduğunu belirtmişti. Ve artık umutlar da tükenmişti. Tam 22 asker ölüme terk edilmişti. İşte 4 Nisan 1953 tarihi; Türkiye’nin en kara günlerinden bir tanesi olarak tarihe geçmiştir.
Ah bir ataş ver türküsü de bu hüzünlü günü anlatır. Çünkü orada hayatını kaybetmeye terk edilen 22 kişi bu türküyü hep bir ağızdan söylemiştir.
Ah Bir Ataş Ver Türküsü Sözleri:
Ah bir ataş ver cigaramı yakayım,
Sen sallan gel ben boyuna bakayım,
Uzun olur gemilerin direği,
Ah çatal olur efelerin yüreği,
Yanık olur anaların yüreği,
Vur ataşı gavur sinem kor yansın,
Arkadaşlar uykulardan uyansın,
Uzun olur gemilerin direği,
Ah çatal olur efelerin yüreği,
Yanık olur anaların yüreği…
Dumlupınar Denizaltında Şehit Olan Askerler:
Kurmay Albay Hakkı Burak, Makine Kıdemli Yüzbaşı Naşit Öngören, Makine Yüzbaşı Affan Kayalı, Güverte Üsteğmen İsmail Türe, Makine Üsteğmen Fikret Coşkun, Güverte Teğmen Bülent Orkun, Güverte Teğmen Macit Şengün,
Şevki Özsekban, Ali Tayfun, Emin Akan, Ömer Öney, Mehmet Denizmen, Sait Yıldırım,
Cemaleddin Denizkıran, Salahaddin Çetindemir, Zeki Gider, Kemal Acun, Hüseyin Uçan, Cemal Kaya, Naci Özaydın,
Bahri Serseren, İhsan İçdemir, Selami Özben, İbrahim Altıntop, Şaban Mutlu, İhsan Coşkun, Hamd Reis, Samim Nebioğlu, Mustafa Doğan, İhsan Aral, Zeki Açıkdağ, Necdet Yaman, Tuğrul Çabuk, Mehmet Ali Yılmaz,
Karasulu Veysel Saygılı, Rizeli Ramazan Yurdakul
Milaslı Niyazi Giritli, İstanbullu Züğfer Ceylan, İstanbullu İbrahim İşlemeci, Trabzonlu Murat Yıldırım, Bodrumlu Mehmet Kızılışık, Bodrumlu Emin Süzer
Çanakkaleli Mehmet Demirel, Bigalı Ali Gökçü, Antalyalı Nurettin Alabacak, Bandırmalı Ömer Yalçın, Edremitli Ali Aslan, Lapsekili Ülfeddin Akar, Şileli Bekir Sarı, Sürmeneli Yusuf Demir, Rizeli Mehmet Aydın, Sökeli Mustafa Özsoy, Marmarisli Nuri Acar, Çorlulu Hüdai Çağdan, Lapsekili Kadir Demiroğlu, Tekirdağlı Fikri Ulaştırıcı, Bigalı Hüseyin Sayım, Bartınlı Hüseyin Kayan, İzmirli Kenan Odacıoğlu, Lapsekili Ahmet Günal, Bartınlı Mustafa Taşçı, Çanakkaleli Hasan Bozoğlu, Bursalı İbrahim Aksoy, İzmirli Feridan Kırcalı, Ordulu İsmail Özdemir, Çarşambalı Hasan Arslan, İnebolulu Ahmet Özkaya, Çanakkaleli Enver Uçar, Foçalı Necati Kalan, İnebolulu Murat Suyabatmaz, Giresunlu Mehmet Demir, Giresunlu Galip Yılmaz, Göreleli Hasan Kelleci.
Ah Bir Ataş Ver Türküsünün Hikayesi Nedir? ile ilgili videolar
