Dünya Üzerindeki En Garip 5 Bitki

Jabuticaba

Dünyada “gövdesinde meyve veren ağaç” olarak bilinen Jiabao meyve ağacı olarak bilinir ve ağırlıklı olarak Brezilya’nın sulak alanlarında yetişir. Brezilya’dan sonra genelde Paraguay ve Arjantin en çok ekim yapılan ülkeler olarak bilinir.

Ağacın dallarından ve gövdesinden fışkıran bu ağacın çiçekleri ve meyveleri hayranlık uyandırıcıdır. Ağaç, “yığın büyümesi” adı verilen bu büyüme şekli nedeniyle diğer birçok ağaç türünden daha fazla meyve verir. Ancak hepimizin bildiği gibi Jiabao meyve ağaçları sadece iki yılda bir meyve verir. Bu ağaç, ilginç görünümü nedeniyle genellikle süs bitkisi olarak yetiştirilir.

B ve C vitaminleri ile demir açısından meyveleri oldukça zengindir. Uzun yıllardır yetiştirildiği bölgelerde yerel halk tarafından yaygın olarak yenmektedir. Meyvesinin besin değeri nedeniyle dünyanın birçok yerinde popülerdir. Birçok kanser türüne karşı koruyucu ve tedavi edici olan güçlü antioksidan özelliklere sahip olduğu söylenmektedir.

Bir jabo meyvesi önce çiçekten yeşil bir meyveye dönüşür ve kabuğu tamamen mora döndüğünde olgun kabul edilir. Mor haliyle taze olarak tüketilmesinin yanı sıra reçel ve meyve suyu yapımında da kullanılmaktadır.

Sundew Çiçeği

Sundew Çiçeği evde yetiştirilebilen böcek öldürücü bir bitkidir. Bu egzotik bitkinin birçok çeşidi vardır. Bazıları Polonya’da da bulunabilir. Garip görünümü ve yenilme şekli, birçok insanın onu evde yemek istediği anlamına gelir.

Drosera genellikle besin açısından fakir, asidik, taşlı, kumlu veya turbalı topraklarda yaşar. Bu tür yerlerde besin maddelerinin, özellikle de nitrojenin mevcudiyeti düşüktür, bu nedenle bitkiler ihtiyaç duydukları besin maddelerini yenilemek için ilkel bir yol bulurlar.

Uzun, silindirik veya yassı güneş yaprakları, berrak, parlak damlacıklar salgılayan birçok glandüler tüyle kaplı düz veya basık bir rozet oluşturur.

Çiy damlalarına benzeyen bu küçük damlacıklar, görevi dikkatsiz böcekleri özel enzimler yardımıyla sindirmeden önce çekmek ve tuzağa düşürmek olan entrikacı bir yapışkan maddedir. Yaprak avcısı avını yakaladığında hafifçe eğilir ve tüylerini kıvırarak böceği yakalar.

Su Mercimeğigiller

Tatlı suda yaşayan, su altında kalan veya suda yüzen küçük otsu uzun ömürlü bitkilerdir. Kökler rizoit veya tamamen dejenere olarak bilinir. Bitkiler ayrıca azalmış gövdelere, küçük, yuvarlak ve şişmiş thallusa ve eksik yapraklara sahiptir.

Çiçekler tek eşeyli, periant yoktur. Erkek çiçekler tek veya 2’li gruplar halinde, 1 veya 2 organlıdır. Dişi çiçekler birer birer, Ginekeum unicarpel, over superior olarak bilinir. Meyve çanta şeklindedir.

Guinness Rekorlar Kitabı’na dahil edilmiştir. Şimdiye kadar kaydedilen en küçük çiçekli bitki 0,6 mm uzunluğunda ve 0,33 mm genişliğindeydi. Ancak son zamanlarda küresel rizomlar, 0.1-0.2 mm çapındaki en küçük bitkiler olarak tanımlanmıştır.

Ilık su ve parlak ışık gibi doğru koşullar altında, her bitki iki günde bir iki katına çıkabilir. Su yüzeyini hızla kaplayabilir. İçinde bulunduğu sudaki fazla besinleri emerek suyollarını temizleyebildiği de kaydedilmiştir.

Welwitschia Kaktüsü

Welwitschia Kaktüsü, adını ilk kez 1852’de tanıtılan Alman botanikçi Friedrich Welttwitsch’ten almıştır. Dinozorlar çağına ait olduğu düşünülen Corydalis, Namibya’da yetişiyor.

Bitki bir ve iki yapraktan oluşur ve boyu 3 metreye kadar büyüyebilir. Welwitschia Kaktüsünün tahmini ömrü 400 ila 1500 yıldır. 5 yıl üzerine yağmur yağmadan yaşayabilir. Yalnızca Namibya ve Angola’nın Namib Çölü’nde bulunabilen bu sıra dışı bitkiler, milyonlarca yıldır Dünya’da bulundukları için bazen “yaşayan fosiller” olarak anılıyor.

Darı orkideleri mantar hastalıklarına karşı hassastır ve genellikle çöl hayvanları tarafından hedef alınır. Neyse ki, bitki hala vahşi doğada bol miktarda bulunuyor ve nesli tükenmekte olan türler listesinde değil.

Darı orkidenin kısa, çok güçlü, dalsız bir ahşap gövdesi vardır. Gövde içi boş ve ters koniktir. Darı orkide, bitkinin ömrü boyunca büyümeye devam eden iki yaprak yetiştirir. Yapraklar geniş, kösele ve kemerlidir.

Ejderha Kanı

Ejderhanın kanı ağacının gövdesi yaralandığında kırmızı bir sıvı dışarı akar. Bu yüzden ejderha kanı ağacı adını almıştır. Ağaçtan akan kırmızı sıvının insan kanında da bulunan demiri içerdiği belirlendiğinden, antik Roma’da kanser ilacı ve yeni doğum yapmış kadınlar için ilaçlar yapılmıştır.

Ejder ağaçları subtropikal iklimlerde yetişir. Kuşkonmaz familyasına ait olan bu ağaç kan ağlatma özelliğine de sahiptir. Ağaç ortalama 15 yıl büyür ve dallarındaki kırmızı reçine ile tanınır.